Een uitvaartverzekering zal niet automatisch uitkeren wanneer er sprake is van zelfdoding. De wijze waarop de verzekeraar hier mee omgaat is afhankelijk van de voorwaarden, waardoor het verstandig is om die op voorhand goed door te nemen.
Verzekeraars bieden een uitvaartverzekering om de kosten van een natuurlijke dood te vergoeden. Zelfdoding geldt niet als een natuurlijke dood, waardoor zij in principe niet hoeven uit te keren. Sommige uitvaartverzekeringen hanteren een wachttijd, anderen nemen in de voorwaarden op dat zij de polis ontbinden wanneer er sprake is van zelfdoding.
In het geval van ontbinding zal de uitvaartverzekering na zelfdoding in ieder geval niet uitkeren. In plaats daarvan wordt de overeenkomst tussen de verzekerde en de maatschappij ongedaan gemaakt. Dit betekent in de praktijk dat de betaalde premie wordt teruggestort en dat er geen uitkering plaatsvindt. In de meeste gevallen kiezen verzekeraars voor ontbinding van de polis wanneer er sprake is van zelfdoding, relatief kort na het moment van afsluiten. Het gaat dan bijvoorbeeld om een periode van 6 – 24 maanden, waarin de verzekerde wellicht al plannen had om tot zelfdoding over te gaan.
Verzekeraars hanteren op deze wijze een zogenaamde ‘wachttijd’. Het betekent dat het kort na het afsluiten van de uitvaartverzekering nog niet mogelijk is om gebruik te maken van de dekking. De verzekeraars willen daarmee voorkomen dat iemand die al plannen heeft voor zelfdoding de mogelijkheid heeft een uitvaartverzekering af te sluiten en daar vervolgens direct gebruik van te maken.
Verzekeraars zijn vrij in het bepalen van de wachttijd die zij hanteren. Sommigen maken gebruik van 6 maanden, terwijl de wachttijd voor overlijden door zelfdoding bij anderen bijvoorbeeld 24 maanden is. Het is verstandig om dit op voorhand goed na te gaan.